Afgelôope mònd hèbbe we en hôoggeaacht lid van Et Schrèèfatteljee moete laote gaon. Et gingem al en tèdje nie zo goed. Meense van dezèllefden aawer hèbbe daor wèl meer laast van. Et ènd vant lieke waar dèttie ons verlaote heej.
Zonder dèmmet wiesse han ze boove zitte dòbbele. Èn ge raojet al, Jos waar de klòs. Òffie zenèège mar wo mèlden òn de poort bè Petrus.
Hier, bè ons, heetie zenèège aatij stèèrk gemòkt vur alles wè meej de Tilburgse taol te maoke ha. Hij wies daoroover van den hoed èn de raand. Bè ons klupke stonnie in hôog ònzien. De leegte dietie aachter lòt is nie op te vulle.
Jos kènnende, zallie daorboove wèl wir meej etzèllefde beezeg zèèn: et in staand haawe van et Tilburgs.
